W naszej pracy artystyczno-edukacyjnej obserwujemy jak z roku na rok wzrasta zainteresowanie edukatorek i edukatorów świadomą pracą z ciałem. Jest ona niezastąpionym sposobem budowania koncentracji, uważności, kreatywności, samoświadomości i poczucia sprawczości u dzieci. Aby wesprzeć kadry przedszkolne w budowaniu narzędziownika ruchowej pracy z dziećmi, proponujemy warsztaty, podczas których osoby pracujące na codzień w przedszkolach będą mogły poznać współczesne metody pracy z ciałem i ruchem, a tym samym poszerzyć własne metodyki edukacyjne.  Intencją warsztatów jest wzmocnienie kreatywnego impulsu wśród uczestniczek i uczestników oraz zainspirowanie ich do wprowadzenia elementów świadomej pracy z ciałem i zabaw choreograficznych w codziennej pracy z dziećmi. 

Scenariusz warsztatów oparty będzie na wieloletnim doświadczeniu tworzenia spektakli tanecznych i prowadzenia warsztatów dla dzieci i rodzin. Spotkanie będzie okazją do  zagłębienia  się w doświadczenie i wytwarzanie otaczającej nas rzeczywistości poprzez ciało. Zmapujemy również  wyzwania i możliwości jakie stwarza przedszkolna codzienność w kontekście praktyk ruchowych. Zobaczymy jak codzienne, proste aktywności mogą wzmocnić fizyczno-emocjonalne zasoby opiekuńcze i liderskie.

Główną osią działania jest twórcza zabawa ruchem i słowem, poprzez którą uczestnicy będą mogli odkrywać i poznawać język poezji. W każdym słowie jest moc stwarzania obrazu, słowo niesie za sobą wyobrażenie, wspomnienie, emocję, skojarzenie. Jest kodem, dzięki któremu możemy komunikować się i rozumieć. Ale są też słowa, które każdy z nas rozumie po swojemu! Są słowa, które wymyślamy sami, lub które pojawiają się w naszym języku zupełnie przypadkiem i zostają z nami na długo. Są słowa typowe dla naszej rodziny, są przydomki, są wyjątkowe imiona naszych zwierząt i śmieszne nazwy potraw. Słowa wynikają z myśli, myśli z odczuć, a odczucia – z ciała. Czy ruch może wpływać na to, co i jak mówimy? Jak mówimy, gdy skaczemy, a jak, gdy mocno przytulamy się z naszymi bliskimi? I czy można szeptać stopami lub śpiewać rękami? Podróżując pomiędzy „prawdziwymi” i zmyślonymi słowami, stworzymy nasz własny język, starając się zrozumieć, jakie obrazy i opowieści w sobie kryje. Poznamy materię słów – żując je przeciągle w buzi lub wyklaskując ich rytm, świszcząc lub wypuszczając je przez szeroko otwarte usta. Skorzystamy z rymów, metafor i porównań, których używamy na co dzień, a które są przecież narzędziem poezji. Przede wszystkim zaś odkryjemy, jaki taniec w sobie kryją.

Oto rusza duże ciało,
Co niejedno już widziało.
Lat ma -dziesiąt albo -dzieści,
ileż doświadczenia mieści!
Małe zwinnie mu wtóruje
Wspiera, patrzy, naśladuje…
I tak wspólnie, razem, wespół
Tworzą ten ruchowy Zespół! 

Zapraszamy na międzypokoleniowy warsztat ruchowo-dźwiękowy, który skierowany jest do dwóch pokoleń: babć i dziadków oraz ich wnucząt i wnuczek. Czego duże i dojrzałe ciało może nauczyć małego, a czego małe i energiczne – dużego? 

Jak ograniczenia ruchowe, które z wiekiem pojawiają się naturalnie, mogą pomóc w znalezieniu nowych rozwiązań ruchowych? Jaki dźwięk może i chce wydać ciało dojrzałe, a jaki młode? I jak wspólnie mogą stworzyć jeden współbrzmiący ruchowy zespół? 

Na te i inne pojawiające się w trakcie zajęć pytania będziemy wspólnie szukać ruchowych i dźwiękowych odpowiedzi.

Co można robić razem?

Jak to jest być razem ze sobą, kiedy kochamy całe nasze ciało, całych siebie? A jak z drugą osobą? Jak to jest być razem z drugą osobą, kiedy towarzyszy nam ciekawość tego, co się wydarzy? Bycie w grupie to nieskończoność inspiracji. 

Czy razem to zawsze znaczy bardzo blisko siebie?
Czy można być razem, będąc trochę dalej?
Jak to jest być razem uważnie i spokojnie, a jak będąc w biegu?
Jak możemy działać razem i razem odpoczywać?

Na te i inne pytania będziemy razem szukać odpowiedzi poprzez ciało i ruch, a naszymi najlepszymi przewodnikami będziemy my sami.

Ubierzcie się wygodnie, żebyśmy razem czuli się swobodnie.

Ruchy niemowląt często wydają się osobom dorosłym czymś niedoskonałym, dziwnym, będącym jedynie etapem w drodze do mobilności i koordynacji osiąganej na późniejszym etapie życia. Jednak to właśnie w pierwszych latach rozwoju dzieci wykonują największą i najważniejszą pracę budowania mapy własnego ciała, lokowania napięć i rozpoznawania własnej sprawczości. 

Podczas warsztatów zanurzymy się w świat ruchu małych dzieci z intencją pogłębiania jakościowej komunikacji w rodzinie. Będzie to też okazja do rozpoznania i wsparcia cielesnego bycia w świecie. Warsztaty dają możliwość odkrycia na nowo przez dorosłych własnej otwartości emocjonalnej i wzmacniania zdrowia przez powracanie do wczesnodziecięcych wzorców rozwojowych. Nie ma do tego lepszej okazji od codzienności opiekuńczej. Zapraszamy do świata tańczących bobasów, którymi wszyscy jesteśmy.